Hengel Saam Met “Mevrou Pro-Mania” Ilonke Lawrence

Nautedam in Namibië is beslis nie jou standaard SA water met talle klein vis en tempohengel as basis nie, maar daar is genoeg ruimte om 'n wye bestek van metodes te gebruik en meer spesies te bereik, skryf Werner Lubbe. Dit is die eerste toetsdag tussen SA en Namibië en die spanne vat mekaar met mening aan. Ek en Ilonke gebruik die geleentheid om net so honderd meter of wat regs van die meesterspanne in die vlak water te gaan hengel. Die gedagte was aanvanklik om so ’n paar interessante dinge te probeer en net 'n lekker dag langs die water te geniet, en so begin ons opstel en alles gereed te kry. Hierdie luilekker benadering het egter bitter vinnig verdwyn toe die eerste vis in die net beland en daar word dit ’n vel kompetisie. Ons begin met uiteenlopende taktiek en die fokus verskil beduidend. Ilonke gooi ’n klompie balle op so 50 meter en laat die kol rus. Sy pos altwee 12 voeters diep vir die karpe. Die denkrigting daaragter is om so gou moontlik ’n klompie mooi karpe daar binne te vang en dan later in die dag terug te kom en die moddervis op die kol te teiken. My benadering was effens anders en ek gooi ook die karpstok dieper, seker so op 95 meter, terwyl ek dadelik my tuisgebroude “muddy mix” aanmaak en 10 groot balle (met geleende klitsers) hier op 40 meter in 'n meter diep water gooi. Na die voersessie begin ek ook dadelik daar hengel, ten einde te sien hoe lank die muddies vat om daar in te kom en dalk te kapitaliseer om karpe wat vroegoggend nog naby wei. ’n Wurmpie sou ook die hele dag op ten minste een van die hoeke wees. Die vorige dag het ek en Annetjie uitgevind dat die dik karpe ook heel lekker smul aan wurms (Lees die artikel op www.foranglers.co.za) en ek het dus ’n wurm en pit op die een hoek van die diep stok gelaai. Terwyl Ilonke die tweede stok netjies teen die lynknip gooi, vertel sy: “Ek het na aanleiding van die vorige dae se hengel saam met die SASACC Meesters gesien die muddies is vroegdag traag om te byt maar dat die kol vanaf 12-uur aan die gang kom as daar gevoer word.” Hierdie stok laai sy net met floaties terwyl die ander een ’n pit op een hoek het, met n floatie-degie kombo op die ander. Beide stokke lê op 110 meter. Sy hengel 12 voet Regiments met 5lb Trilene Maxx vir maksimum afstand en minimum wind weerstand en watersleur. 'n Gewone Gly-Rietvlei strop met ’n M1.5 gewig is heeltemal voldoende. Dis ook nie lank nie of die Mitchell se rem begin lekker skree. Ilonke maak vas en ek kan sien dis ’n mooi karp wat heel regs en sommer so bo-oor altwee my lyne swem. So in my stilligheid wonder ek nou of dit werklik so is, of is dit so ’n bietjie kompeterende intimidasie? Ilonke is egter baie vaardig en gaan land die vis hier regs van my stokke, sonder enige steuring. Toe sy op ’n drafstap uithardloop met die dik nautekarp, toe weet ek sommer hierdie is geen sosiale uitstappie nie en ek sal moet hengel, hier gaan net een wenner wees! Ons besef opnuut dat as kompeterende hengel eers in jou bloed is, dit bykans onmoontlik is om dit opsy te skuif. My 40-meter stok het ten doel om die vis vinnig aktief te kry en ek ruil dit stiptelik elke 7 minute - ’n patroon wat ek vir die eerste uur wil volhou. My diep stok vlieg ook weg na so 25 minute en ek land 'n pragtige vis, maar Ilonke antwoord weer dadelik met nog 'n blinklyf. Ek laai weer, hierdie keer met twee wurms, netjies met die wurmnaald opgeryg. Ilonke met een van die pragtige karpe wat sy op die dieplyn gevnag het. Intussen hou ek die muddiekol aan die gang deur elke 7 minute te gooi met n mooi kombersie van my “muddy mix”. Ek dip die hele bal daarin en dit lyk soos iets wat in ’n roomys-stalletjie hoort. Terwyl my karpstok glad nie ’n lynknip in het nie, is die muddiestok redelik vas en daar is telkens nie eers n meter se lyn tot by die haak nie. Ek is nog besig met 'n spaar strop toe die 10 voet Passion (O ja, ek hengel met Annetjie se stokke) skielik vorentoe spring en slegs die katrol op die voorste mik vashaak. Met groot spoed kry ek net die agterste deel van die handvatsel beet en storm agterna. Ek hardloop n goeie 15-20 meter die water in voordat ek die lyn uitgeknip kry. ’n Stewige karp van sowat 3kg land in die net en ek weet ons het 'n geveg op hand. Nou kry Ilonke mooi karpe op reëlmaat en my muddies kom nie regtig aan die gang nie. Intussen kry ek so snaakse byt op die diep stok en 'n mooi kurper val vir die twee wurmpies, asook die eerste muddie op die kort stok. Meer muddies volg later vinniger en na so 4 of 5 karpe, raak die dieper lyn stiller. Die wind begin ook harder waai en die M1 is nou nie meer genoeg nie. Ilonke haal so paar interessante sinkers uit wat ek vir die eerste keer sien. Daar is drie onderskeie gewigte en omtrent gelykstaande aan P1.5, 2 en 3 as ek moet skat. Ek laai 'n strop met die middelste gewig en sit 'n floatie en pit op die hoeke. So ligte strepie sweetcorn kom oor die bal, dieselfde as wat ek in die pitte gesit het voor dit deur die Twista is. Hierdie fyner pitte het ek heeltyd so klein bietjie op 'n slag by die voer gevoeg. Ek gooi egter hierdie stok heelwat verder, ten minste so 125 meter, met 'n taaier bal. Met die Super Cast Premier kan jy die bal lekker taai maak deur droë voer by te voeg. Dit blus steeds vinnig omdat die mengsel meer suiwer popcorn in het wat dan die bal letterlik oopskop. Die muddiestok raak nou besiger en ek los die dieper een 'n bietjie langer. Die resultaat was goed en in die laaste twee ure vang ek drie mooi karpe daar binne en verloor 'n bielie in 'n haakplek. Ilonke kom ook terug met die een stok en van so 13:00 af teiken sy die muddies. Hulle was nie werklik daar nie en sy moes hard werk om 'n paar in die net te kry. nietemin kry sy steeds gereeld mooier karpe op die langer lyn, en selfs een op die 10-voeter. Vanweë die feit dat die rustige sosiale eksperimentele hengelsessie in 'n wedstryd ontaard het, voel ons genoodsaak om amptelik in te weeg. Terwyl ons begin weeg, vra Annetjie heel onskuldig: "So, op wattter puntestelsel werk julle vandag?" Ek en Ilonke kyk vir mekaar en ek kan sommer sien hoe werk haar brein oortyd met die hoofrekene saam. Ons besef dadelik dat die uitslag afhanklik gaan wees van watter reëls ons gebruik, en dat die dag se taktiek in werklikheid bepaal moes word volgens die puntestelsel wat ons sou gebruik. Daar gaan drie antwoorde wees, en bykans gelyktydig sê ons: "Al drie, kom ons werk dit op al drie en sien wat dit lewer!" Ilonke meet nie haar voer presies af nie, en gooi so ’n klompie uit die sak, spat dan die water oor en werk dit met haar hande deur, totdat sy voel dis nou reg. Dan laat sy dit staan. Sy voeg ook 'n blikkie pitte in die voer. Sy krap daar in haar kas en praat van “klitsers”. Ek dag ons gaan nou eiers breek in 'n bak en ontbyt maak, maar sy haal 'n oulike stukkie "draadwerk" uit waarop sy omtrent drie balle gelyk kan laai. Sy pak dit vol en gooi vyf van daardie “klitsers” op so 50 meter vir die muddies later in die dag. Om die moddervis so vinnig as moontlik aan die gang te kry en daar te hou, het ek 'n mengsel gemaak van Morvite, hawermout, kondensmelk en aarbei molasses. Hierdie maak ek aan met water om dit 'n loperige maar taai mengsel te maak waarin ek die hele bal dip. Die hele dag hengel ek met die mengsel en dit het werklik die muddies daar gehou en selfs 'n paar karpe ingetrek. Die beste resultaat was twee wurmpies opgeryg. Ilonke hengel met 'n kort Vaste-Rietvleistrop, met 6cm hoeklyne, #0.5 hoeke op 'n 10 lb hoeklyn. Sy gebruik 'n soet wit degie met narkose ('n soet rooi spiritus mengsel) op die voerbal. Sy vang minder, maar groter muddies. My plan met die karpe was om redelik skoon te hengel, maar so 'n klein mieliegeur en bietjie kleur op die partikels daar te laat. Ek hengel met Super Cast se Premier voer, wat meer popcorn inhet en gooi 'n oranje Sweetcorn by die pitte wat ek fynmaak in 'n Twista. Dit gooi ek so nou en dan by die voer, maar nie soveel dat die voer kleur nie. Die idee is slegs dat daar so paar stukkies oranje gegeurde mielie partikels op die bodem gelaat word. Verder steel ek met die oog by Ilonke en sit twee knoffel floaties aan die boonste hoek en wurms of wurm/pit kombinasie op die ander hoek. 'n Paar mooi karpe kom uit, asook 'n kurper op die wurm in die dieper water. As slotsom kyk ons na die resultate, en stem saam dat albei sakke baie mooi is, en dat twee uiteenlopende taktiese benaderings baie naby aan dieselfde antwoord gegee het. In die twee stelsels waar vis meer relatiewe punte tel teenoor gewig, het die sak met meer vis die beste resultaat gelewer. As ons egter die nuwe SA reëls of dié van die nuwe FIPS Oewerhengel Kampioenskappe sou gebruik, dan het Ilonke se swaarder sak beslis die beter uitwerking. Ek sou nog twee muddies van 500g elk moes vang vir 15 punte om die dag te wen. Die grootste leerpunt is dat jou dag se taktiek beslis bepaal word deur die reëls, en dat jy mooi moet somme maak en bepaal watter benadering die meeste punte bring. 'n Gly-Rietvlei met 'n bloekompit terug in die bal, 'n floatie en degie op die onderste hoek en Wasp (sterk naeltjie/bunspice) en RBS (amandel/TCP/knoffel) op die bal, het vir die meeste van haar karpe gesorg. 'n Mooi sak vis voorwaar, in 7 ure se hengel. Die hoekase wat suksesvol was om beide karp en moddervis te flous. Toe die wind begin waai en die visse dieper beweeg, het ons die Extreme Distance Weights van Conoflex gebruik. Dis die eerste keer wat ek daarmee hengel en hulle kom in 35g, 45g en 55g variasies. 'n Groot sagte piesang floatie en 'n sweetcorn pit, met so bietjie van die dip op die bal so ver as wat Annetjie se pienk 12vt stokke kan gooi, het ook 'n mooi paar laatmiddag karpe gelewer. Twee mooi sakke vis, op uiteenlopende benaderings, voer en ase. Gegewe die feit dat ons in Namibië gehengel het, sal ek die wen vat. nietemin, as ons terug in SA moes hengel, was Ilonke verseker die wenner.