Readers catches – Lesers se vangste: August 2019

WE CELEBRATE YOUR CATCHES – AS PUBLISHED IN STYWE LYNE TIGHT LINES MAGAZINE, AUGUST 2019 ISSUE 714 TO ENTER: Email a hi-res jpg image and details of the catch (max 80 words!) as attachments to: stywelyne@stywelyne.net KYLE GAUCHE’ - My cousin Paul Marais and I went to their beach house outside Stilbay for a weekend of fun and fishing. The Friday evening was quite slow, and I only managed one shad of 40cm or so. The Saturday presented a few good bites but only managed to land a few sand sharks (catch & release). On Sunday we went down to cut redbait, letting it ripen a bit in the winter sun. In the afternoon I went down by myself and managed to catch two nice blacktail of 33cm and 30cm that were both also released. At around 5pm I caught a sea barbel of 54cm. As these guys have a poisonous spine, I carefully took out the hook and released him. As it was getting dark, I thought of calling it a day but with one last cast. And that’s when I hooked my biggest galjoen to date. I used a nice big piece of redbait on a small 1/0 Mustad J-hook. After placing my rod into its holder, I started packing my stuff, intent on calling it a day. My rod tip suddenly dipped and then shook wildly. My strike set the hook and the fight was on. I kept my rod tip up and ensured that I gave no slack as many a fish have been lost to the rocks if it is allowed to turn its head to the ocean. After a good 15-minute fight I finally landed the fellow – a fat 47cm Gallie! After removing the hook, I managed a photo just before it goes dark and then released him for another fisherman on another day. WIMPIE STEYN - Ek wys graag my eerste wintervis van 2019 uit Danabaai. Hierdie prag witsteenbras het ek gevang op ’n tjokka, prawn en sardynasie, wat lank en dun op die hoek geplaas was. Die steenbras word beslis nie verniet die stoomtrein van die see genoem nie. Hy vat jou met krag en dan is dit so! Wat ’n voorreg om so mooi vis te kan vang en dit dan weer te laat gaan vir ’n ander dag. Baie belangrik om te weet indien jy die vis wil hou is die minimum grootte 60cm en 1 vis per dag word in jou besit toegelaat. Ek raai hengelaars aan om hierdie visspesie te bewaar vir die toekoms. Ek sien uit na die volgende bus. Visvang-groete! NICO BUYS - These are some of the fish I caught in Vietnam. I used to fish for the big ones in SA as a junior rock and surf angler. Finding the bigger fish in Vietnam has proven to be a challenge! I have however managed to catch this 1.1m needlefish and a 5kg barramundi (Asian sea bass). BERNARD ESMONDE - I caught this white musselcracker of 16kg on a combo of Armodilo Periwinkle and red bait at Cape Recife, Port Elizabeth during May. BRITNEY GRIFFIN - Ek is so trots op my dogter, sy geniet dit om saam met my vis te vang. Ons was by Schoemansville, Hartbeespoortdam toe ons die een na die ander karp gevang het op Vampire floaties met Lootie en Perdeby op die bol. Mark Griffin. JAN SCHUTTE - Die karp was tienuur die oggend by Meerhof in Hartbeespoortdam gevang. Die vroeë oggendure was redelik stil, die vis het eers later begin byt. MARIUS HENNING - Ek het tydens die JHB Gevangenis Diens se maandelikse hengelkompetisie gedurende Mei by Klipdriftdam, (Buys se gronde), twee mooi karpe van 8,09kg en 7,3kg gevang op FX. Beide is weer vrygelaat. JUAN SWANEPOEL - Ek het ’n 2,5kg baars by Deneysville in die Vaaldam gevang. Op my eenhoek was Has Been boilies en die ander hoek was FX oozers. Op die bol was FX en Spiderman dips. Die lyn was ongeveer 150m diep gewees. Dis ’n moeilike plek om te vang! Nie te praat van ’n groot bronshaai vang nie… TEODORE VAN WYK Tweedebaai noord van die Strand in die Weskaap is ’n moeilike plek om ’n vis te vang. So het ek ervaar toe ek vir een aand en een dag in die omgewing vir groot haaie gehengel het. Ek het nog nooit ’n groot haai gevang nie en het altyd gewonder hoe fiks ’n mens moet wees om die grootwild van die see aan te durf. Ek het toe verlede jaar gaan haai hengel saam met ’n WP hengelaar van Jeffreysbaai in die nag op die Strand. Ons het daai aand drie groot bronshaaie verloor wat ons afgesny het op die buitenste riwwe en ’n persoon wat saam gehengel het die enigste bronshaai van die aand gevang wat binne 15 minute aan wal gebring is! Die haai het 115 kilogram geweeg. Die volgende oggend ry ons Tweedebaai toe omdat die kondisies nog steeds reg was. ’n Sterk westewind wat vir drie dae waai bring die groot bronshaaie sterk aan die byt. Met die aankoms stap ons sowat ’n kilometer na die regte kol toe minwetende dat die terrein vir my ’n les wou leer. Met die regte plek gekry gooi ons lyne in met groot ase in sterk afwagting op grond van die vorige aand se sukses. Die stokke het nie 10 minute gelê nie toe trek die eerste stok krom en die katrol skree verwoed (iets wat ’n bankvis hengelaar min teëkom). Die een het ongelukkig ook weggekom, want ons kon nie betyds by die stok uitkom nie, wat eenkant in die sand in ’n staander geplant was. Die stok was onmiddellik weer gelaai in ingegooi. 10 Minute later was daar weer ’n verwoede grypslag en die keer was die groot bronshaai aan. Aan die begin het die bronshaai sowat 500 meter lyn geneem op een slag. Ek het die haai bo op ’n skuins krans vasgehou met die wegloopslag en moes balanseer gedurende hierdie lopie. Ek moes na sowat 20 minute die stok vir die ander hengelaar gee sodat ek op gelyke grond kon staan. Nadat ek afgeklim het en op die strand gestaan het neem ek weer oor en baklei die haai verder. Die haai het my rond gestuur deur op en af te hardloop op die strand en daar was ’n vertikale wal wat mens verhoed om met die stok in ’n plat posisie te hou en agteruit te loop om energie te bespaar. Die beperkte beweegruimte en die gepaardgaande onegalige terrein het die geveg bemoeilik. Om vir die eerste keer ’n reuse haai te sien oppervlakte toe kom is iets besonders. Dit maak ’n mens beide opgewonde en bang, asook mismoedig vir die res van die geveg. Daar was ook ’n sy stroom en ’n uitgaande gety plus ’n hoë sandbank of wal in die see langs die kant wat dit sou moeilik maak om die haai aan wal te bring. ’n Drywende stuk seebamboes het ook amper ons die haai laat verloor, maar die stuk het gelukkig ewe skielik losgekom nadat dit probleme veroorsaak het. As dit nie vir die groep is waarin ons gehengel het nie sou die haai nooit aan wal gekom het. Op die ou einde moes drie mense die haai aan die stert gryp en op die sand uitsleep. Na die visstok ’n paar keer uitgeruil was het die 141,47kg bronshaai op die strand gelê. Dit was vir my teleurstellend om die visstok uit te ruil weens die feit dat ek moeg geword het, maar die moeilike terrein is sekerlik daarvoor te blameer veral as ’n ervare WP hengelaar self vir my die stok ’n paar keer moes teruggee! Ons het daardie dag twee groot hondhaaie gevang van omtrent 15 kg elk en ’n 20kg bulrog. Ons het al ons vangste weer vrygelaat. KYLE DRESCHER - With the recent winter winds down here in the Cape, the yellowtail appeared in some nice numbers off Cape Point. My dad and I set out one cold Sunday morning to go look for some fish. After a couple of hours my dad had 4 and I was still mombak, I began to think I wouldn’t get a fish as the fish seemed to go off the bite, until we saw some birds diving on bait fish a few hundred meters away. We quickly brought our trolling lines in and sped off to get to the birds working. I got hooked into this 8,6kg Yellowtail first cast with a spinner. My old man ended the day with the most fish, but I got the biggest!” MY MARLYN AVONTUUR Soos vertel deur leser Jaco Brits Diè storie begin tydens ’n rustige braai op ’n Sondagmiddag in Maart. Dit is een van daardie spreekwoordelike “tydskrif-Sondae”, kompleet met ’n glasie rooiwyn op die tafel. April is my verjaarsdag-maand en oudergewoonte wil die familie angstig weet: wat wil ek doen vir my spesiale dag? Met dié kry ek die idee: dalk moet ek ’n marlyn gaan vang? Instinktiewelik trek ek die foon nader en raadpleeg vir Google vir ’n gepaste plek met ’n boot wat sommer so saam-saam gehuur kan word. Terwyl Google nog na die antwoorde soek onthou ek van ’n vriend van my, Piet Joubert, wat onlangs Shelly Beach toe was waar hy saam met die manne van Nitro ’n massiewe swart marlyn gevang het wat die skaal by ’n fenomenale 334 kilogram getrek het - en nét daar is die besluit gemaak... Shelly Beach toe met my! In Shelly bel ek ’n paar mense en almal praat uit een mond uit - die berugte Mike "Marlin Fundi" du Toit word hoog aangeskryf. Enkele minute later toe lui my foon en dis einste Mike aan die ander kant. Dadelik hoor ek sommer hierdie is my tipe man: Afrikaner, visserman en jagter... Dis 25 April en die kar is gepak - Mamma en die kinders is gelaai - ons gaan see toe, maar dié keer nie vir die sand, son en die strand nie, maar vir die marlyne! Ons arriveer in Shelly en vind alles in verwoesting! Die tropiese sikloon Idai het behoorlik sy stempel afgedruk – bykans alles is weggespoel na die storm. My moed sak in my skoene en ek dink “daar gaan my trip”! Maar Mike verseker my berustend - vis sal ons gaan vang! Die 26ste ontmoet ons mekaar by die lanseerblad om die volgende dag se visjag te bespreek. Die man wat ek oor die foon ontmoet het, is die man wat ek daar langs die waters ontmoet – die silwer randjie om die donker wolk is weer duidelik. Alles gereël vir my verjaarsdag-vangs - ons laat waai 06:00 more oggend! Die opwinding maak seker dat ek min slaap – teen 04:00 is ek al wakker! Net voor 05:00 is ons op pad lanseerblad toe. Met my aankoms laat weet Mike dat mamma kan die champers maar solank gaan koop - vandag vang ek daai vis! Alles is gereed – ons is op sy boot “Bill Leave”, ons wag net vir die helper wat moet saamkom, maar teen 06:00 is daar steeds geen teken van hom nie en Mike bevestig dis net ons tweetjies vir die dag. Reëls bly reëls op die see: voor ons lanseer stuur ons ’n gebedjie op vir Jesus om ons op te pas deur die dag. Terwyl ons so lê en wag vir die regte gaping deur die branders, besef ek - hierdie skipper ken! Woeps, waps en ons is deur! Daar vat hy! Ons gaan diep waters toe! Na ongeveer 40 minute se ry begin Mike die stokke reg kry en die lyne uit sit - elkeen presies op sy plek, noukeurig word die regte afstand lyn uitgegee... En nou begin die wag... ’n Paar keer word ons papnat van die ligte reënbuie oor die see... ’n Mens besef opnuut hoe nietig ons is in God se skepping as jy so op die diep blou see vaar. ’n Pragtige reënboog groet ons om 07:16. Ek en Mike sit en gesels alte lekker oor ons land se drama - van politiek tot hoe lekker die “ou dae” was, die Rand se op-en-af, en sommer ook oor wat aangaan in mekaar se lewens. Teen 08:36 sit ons nog en flying fish kyk toe daar skielik ’n skoot klap... met dié is dit “HOU VAS!” en die boot word oopgemaak soos ’n Rietkuil dragster! Ons is vas! Die water word gebreek deur ’n massiewe, massiewe monster! Die lyn word van die katrol af getrek soos iets wat ek in my lewe nie kan oorvertel nie. Mike bevestig luidrugtig: “Hierdie een is die vis waarvoor ons gekom het!” Na 10 minute is ek deeglik bewus dat ek dalk nog so bietjie ekstra pap moes geëet het vir hiérdie geveg terwyl Mike help met die brieke van die katrol en gee raad oor wat ons volgende met hierdie vis moet doen om lyn in te kry. Na ons byna ’n uur besig is, besluit ons dat ons moet draai om lyn in te wen. Dit gaan swaar... meter vir meter... trek vir trek. Na bykans 2-ure se gestoei draai hy die boot om sodat ons die vis stroomop kan trek om dit moeg te maak. Ek besef weereens ek het die beste skipper aan my kant want hierdie is duidelik wat hy daagliks doen! Oom Mike du Toit kán visvang. Elke 5 minute kry ek Redbull van agter af vir stamina en water om my af te koel. Hierdie vis laaik duidelik nie van bootry nie... Daar is 100 meter se lyn oor toe die vis die water breek. Mense - ek kan nie vertel hoe dit lyk as ’n vis so groot soos jou bakkie uit die water klim en besluit, “nee ou seun, ek vat gou nog 200 meter lyn” nie! Na 2 ure en 40 minute begin die sports; ons is op die double leader; golwe breek in die boot en dis omtrent hier waar ek begin wens het dat die helper nie laat was nie - dis ’n massiewe vis! Ons trek die leader tot by die birdie op, maar net voor ek die snawel kan gryp, gee die marlyn sy laaste wegkom sprong en nog 50 meter lyn is weer weg. Ek stoei voort en ek kry die vis tot by die boot maar ek sien ons twee gaan nie maklik die vis laai nie. En toe gly my hand van die leader onder die birdie af en ek hoor ’n klap geluid - die lyn en die stok het gebreek! Ek gryp vas aan die deel van die lyn onder die birdie en lê teen die kante van die boot terwyl Mike skreeu: “Hou vas vir jou lewe!” Hy ryg die lyn deur die ogies van die stok en maak ’n knoop wat ’n Graad 1 juffrou sal trots maak! Ons is weer aan! Die vis is moeg, dit swem net saam te midde van die chaos wat bo-op die boot afspeel. Ons besluit dat dit beter is vir albei spanne om die aftog te blaas en dit te laat gaan vir ’n volgende dag. Na drie ure se baklei en tou-trek val ek neer op die boot, moeg, gaar, m@@rtoe! Al wat ek kon uitkry is: "Ek het hom!" Na ons so 10 minute sit en “stock vat” oor die laaste 20 minute se gebeure besluit ons, ons het ons vis gekry vir die dag, kom ons sit 4 stokke uit en sleep terug kant toe. Toe ek die flying fish sien toe weet ek - Jaco Brits, jy het nog vleis aan jou beentjies. Met die terugkyk-slag sien ek daar slaan ’n vis die kona! Die eerste ding wat deur my kop gaan is “here we go again”! My arms gaan die partytjie nie hou nie! Die vis breek nie water nie maar duik - hier is dit nou, ’n tuna! Ons maak vas, haal lyne uit en begin van voor af; 30 minute vlieg verby en hierdie een kom maklik met die Tiagra 80 katrol. Ons sien ’n blink, silwer lyf die diep-blou water ophelder, en net 10 minute later ry die botterbul boot! Trots op my dag en op my skipper word die vlaggies uitgehaal. Die rit terug is vol opwinding - almal word op die radio geroep! Die lanseerblad is vol mense wat wag vir "Bill Leave" om uit te kom. Agter die backline word die vlaggies op die outriggers gehang en ons is reg om te beach! Met my hande in die lug slaan ons die strand... dis trane en tande! Mammie en die kinders staan eerste nader om te hoor wat die dag opgelewer het, en al wat ek uitkry is “ek het hom” en dit mét my bonus vangs - die tuna! Almal staan nader vir die inweeg van die pragtige geelvin wat die skaal laat tip op ’n volle 78 kilogram! Die geskatte gewig van die blou marlyn was 300 kilogram-plus. Weereeens wil ek baie dankie sê aan Jesus vir die wonderlike ervaring, asook vir my familie wat dit moontlik gemaak het. Laastens maar geensins die minste nie, dankie aan Mike "Marlin Fundi" du Toit vir die trip van ’n leeftyd! Dankie ook aan Fiona du Toit vir die beste boat packs ooit! Na so geveg is ’n man darem maar hôngôr! *Skakel gerus vir Mike du Toit om jou droom visvang trip te verwesenlik – hy kan bereik word by 082 440 5371 of volg hom op Facebook.