Wanneer die land weer oop is vir hengel… Soms Moet Mens Net Bietjie Ontspan

Na ’n hele paar ernstige groot spesiekarp hengel sessies, het ek bietjie gesmag na ’n lui lekker rustige uitstappie na die viswaters. Ek en Wors was toe gelukkig om saam met ’n vriend die geleentheid te kry om by ’n privaat oewer op die Vaalrivier te kon hengel. Hitler is baie nuuskierig om te sien watse klein vissie dié is. Dié stuk oewer word bykans nooit gehengel nie. Ons is stoksiel alleen in die idilliese deel van die rivier. Ware wilde oewer met natuur en diere! Idilies tussen die Wilgerbome. Die stukkie prag oewer is geleë naby die Barrage, met ’n paar eilande wat kliphard karp skree, met die Wilgerbome wat in die water lê. Natuurlik is ons soos opgewonde kinders toe ons dié sprokiesprent sien! Die vis is baie aktief. Spring en draai sommer hier teen die kant! Van ervaring weet ons dat die jong karpies ons baie besig gaan hou, maar dis reg! Ons is immers hier om vis te vang, ’n lekker verandering van groot spesiekarphengel plus ek kry bietjie kans om my skryfwerk in te haal terwyl die manne met tempohengel hard besig is. Jong maar lewendige karpe het gesorg vir sports. Rustig slaan ons kamp op en kry die hengelgerei reg. Alhoewel ’n boot glad nie nodig is nie, het ons wel besluit om die boot te gebruik om te soek na ’n gaatjie of twee waar die bietjie groter karp dalk kan wegkruip. Natuurlik is ons versigtig want daar is hope massiewe boomstompe wat rond dryf wat gevaarlik kan wees, veral met ’n kleinboot. Nie net is ons bewus van veiligheid nie, maar ook van al die haakplekke wat daar kan wees. So begin ons toe ’n paar kolletjies kies om die ase in te plaas. Sag gekookte mielies met hempsaad is n wenner orals. Die eerste aand skrik ons ons boeglam as gevolg van my alarms wat skree soos ’n polisiekar se sirenes. Met nadere ondersoek sien ons ’n reuse skool babers wat teen die kant op die oppervlak goggas eet. Diè dat my alarms skree van die babers wat my lyn teen die kant haak en trek. Ongelukkig kon ek nie ’n foto neem nie maar wat ’n belewenis was dit nou nie! Nog nooit het een van ons drie hengelaars soveel babers van klein tot massief gesien op een slag nie! Die water het gewemel van die babers! Hoeveel pret sou dit wees om een van die reuse babers te vang sommer hier teen die kant? En die groot vraag is, waar is die baars-stokke nou!? En toe net so vinnig soos ons geskrik het, is die babers weer weg. Die volgende dag, na ’n heerlike dag van sagte reën en baie vissies vang het ons die aand probeer om een van die babers te vang met ’n Zig strop van 1m lank, maar ongelukkig het die babers nie weer hul verskyning gemaak nie. Gelukkig het die karp ons lekker besig gehou. Ons het elkeen ’n paar mooi karpe geland tussen 2kg en 4kg, maar ongelukkig was die moeite om met die boot uit te gaan vir die jong karpe net te veel vir ons. Ons besluit toe om eerder net konvensionele hengel, of altans die papgooi metodes te gebruik. Skaars 50m ver het ons gegooi en die karpies het ons behoorlik besig gehou! Glad nie voorbereid met konvensionele ase en voer nie, toe maak ons maar ’n plan. Ons het net ’n paar floaties gehad maar gebruik toe sommer halwe vals mielies as hoekaas. Die aas bly aan en hoef glad nie vervang te word nie. Wat ’n wenner! Die gekookte mielies was so sag ons het dit fyn gemaal en ’n klein hoeveelheid koekmeel gebruik om te bind, voilá, mieliebol! Natuurlik sal ons nog probeer om ’n bietjie groter karp te vang en gebruik toe gekookte mielies in ’n string op ’n haarstrop. Die monsters wou nie byt nie, maar ons het darem lekker besig gebly - so besig dat dit onmoontlik was om van elke vis ’n foto te neem. Dit was ’n heerlike paar dae. Rustig gekuier met lekker kos en ’n hele paar karpies daarby! Hitler, ons 4-poot metgesel het hom gate uit geniet - bal gespeel, rond gehardloop en lekker afgekoel in die rivier. Dié oewer sien my beslis weer! Miskien kan ek volgende keer my liefkoosde graskarp vang!